Verzwakte hartspier
(Dilatorische cardiomyopathie)

Grote hondenrassen lopen een verhoogd risico op een ziekte van de hartspier, ook wel dilatorische cardiomyopathie (CMD) genoemd.^1,2 Vooral grotere honden, ouder dan 3 jaar en meer dan 20 kg, kunnen hier last van krijgen.

Deze veel voorkomende aandoening blijft meestal gedurende jaren onopgemerkt. Daarom is het best mogelijk dat u niets abnormaal ziet aan uw hond, maar dat de ziekte wel al aanwezig is.

Een vroege diagnose is dus van levensbelang. Uw dierenarts kan subtiele symptomen waarnemen. Het is dus uitermate belangrijk dat u met uw hond jaarlijks op controle gaat bij de dierenarts, ook al lijkt uw hond gezond.

Deze aandoening wordt gekenmerkt door een progressieve verzwakking en verlenging van de hartspiervezels. De hartwand wordt steeds dunner en de boezems en de kamers (en dus het hart in zijn geheel) steeds groter. Een hartruis is in ongeveer 50% van de gevallen aanwezig.³

Het gevolg van deze verminderde werking van de hartspier is hetzelfde als bij klepinsufficiëntie: het bloed wordt niet meer op een efficiënte wijze rondgepompt.

Hier vindt u een overzicht van de rassen die gevoelig zijn voor het ontwikkelen van een aandoening van het hartspierweefsel. Indien uw hond tot een van deze rassen hoort is dit zeker geen reden tot paniek, maar is het belangrijk dat u op controle gaat bij uw dierenarts.

Wanneer is een behandeling aanbevolen ?